Týndar eyjar og textíll 15. júlí 2006 08:00 Daníel Magnússon, Björk Guðnadóttir og Hildur Bjarnadóttir Öll hafa verkin tilvísanir í landið á einn eða annan hátt. fréttablaðið/stefán Listamennirnir Björk Guðnadóttir, Daníel Magnússon og Hildur Bjarnadóttir opna sýningar í Nýlistasafninu í dag. Þau notast við ólíka miðla í verkum sínum en viðfang þeirra er ekki fjarri því að eiga samleið. Öll hafa verkin vísanir í landið á einn eða annan hátt. Björk Guðnadóttir segir tilvistarlegar hugleiðingar og mannlegt eðli að öllu jöfnu vera drifkraftinn að listrænni vinnu sinni. Hún sýnir nú innsetningu í Nýlistasafninu sem hún kallar Tilfæringar, en það var framlag hennar í sýningu sem sett var upp á Íslendingaslóðum í Winnipeg í Kanada í fyrra. Þetta eru ljósmyndir og teikningar en síðan vinn ég inn í rýmið með afgöngum úr flísefni, en þemað er skikkjur, útskýrir Björk. Hún segir hluta af sýningu sinni vera ákveðið framhald af verkefni sem hún vann fyrir tiltekið félag í Reykjavíkurborg en það skipulagði mikla hátíð þar sem þemað var náttúran. Ég notaði síðan afgangana af skikkjunum sem ég hannaði fyrir þessa hátíð, í sýninguna á Nýlistasafninu en úr þessu varð til mynstur eða form af landslagi. Þegar Björk er spurð út í titilinn á sýningu sinni segir hún hann komin af enska orðinu displacement, en í raun verði að berja verkið sjálft augum, til að skilja tilvísunina. Þáttur Daníels Magnússonar á sýningunni í Nýlistasafninu er fyrsti hlutinn af þremur sýningum sem hann mun halda á árs fresti. Allar munu þær taka á goðsögninni um eyjarnar Ikaria, Frisland og Drogeo sem Ítalarnir Nicholas og Antonio eru sagðir hafa fundið suður af Íslandi á 16. öld. Þessar eyjar voru merktar inn á sjókort og voru til í nokkur hundruð ár. Tilvist þeirra er því engin goðsögn, áréttar Daníel. Frisland er meira að segja merkt á kort með nokkur hundruð bæi og borgir en allar þessar eyjar voru þurrkaðar út af kortinu af frændum okkar Dönum í byrjun 17. aldar en þeir viðurkenndu aldrei tilvist þeirra. Daníel heldur því fram að þarna hafi einu nágrannarnir sem við Íslendingar höfum átt verið þurrkaðir út af landakortinu með einu dönsku pennastriki. Það sem okkur Íslendinga einmitt vantar eru nágrannar eins og Frislendingar sem bjuggu alveg í næsta nágrenni. Okkur sárvantar nágranna sem hlæja að okkur en það er ljóst að Frislendingar hefðu gert það stórvel, enda voru þeir keltneskir að uppruna en Keltar eru þekktir fyrir kímnigáfu sína. Þeir hefðu jafnvel komið sér upp sérstökum málaflokki á þingi eða stofnað sérstakt ráðuneyti til að semja brandara um okkur. Við þurfum að láta hlæja meira að okkur, undirstrikar Daníel. Nú eru þessar eyjar aftur á móti sokknar í sjó og við blasir bara grængolandi hafið þar sem þessar eyjur áður stóðu. Sýningin mín er heimsókn til eyjanna en segja má að um sé að ræða landfræðilega og menningarlega rannsókn mína á þeim. Sýningin er eiginlega vinabæjarhót nágranna okkar sem eru horfnir, til okkar Íslendinga. Daníel segist setja eyjarnar á svið, en hann útfærir síðan verkið enn frekar með lengri og styttri textum. Einn textinn á sýningunni hljómar til dæmis svona Icelanders wish to be what foreigners think they are, en ákveðin mynd af landinu fylgir þessum texta. Síðan er önnur mynd sem sýnir íslenskt þúfulandslag og ofan í þessa mynd er búið að skrifa texta sem á stendur, so fucking peaceful. Hildur Bjarnadóttir vinnur á nýstárlegan hátt úr textílhefð á sýningunni en hún nefnir hana Fleti. Um er ræða sex myndir sem allar eru unnar úr hör en settar á striga. Ég hef alla tíð fylgt textílhefðinni í verkum mínum og í sjálfu sér þekki ég lítið annað. Móðir mín hafði eflaust einhver áhrif á mig hvað varðar val á miðli í þessum efnum, en hún starfaði lengst af sem handavinnukennari. Hildur segir suma telja sig ögra hefbundinni nálgun konseptlistamanna með verkum sínum þar sem handverkið sjálft er það sem skiptir máli en ekki hugmyndin. Um þetta segir listfræðingurinn Auður Ólafsdóttir, strigaverk Hildar er án myndar, það er handverkið sjálft sem er verkið. Með því móti hefur Hildur í raun endaskipti á þeirri röksemdafærstlu marga konseptlistamanna að efnisleg útfærsla sé aukaatriði. Sýningarnar verða opnaðar kl. 17 í dag og standa til 6. ágúst. Menning Mest lesið Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Lífið Mörg hundruð manns á opnun kosningamiðstöðvar Katrínar Lífið Vinskapurinn og gleðin staðið upp úr Lífið „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Lífið Fataherbergið seldi henni íbúðina strax Tíska og hönnun Tróð upp í Norræna partýinu Lífið Krakkatían: Kolbeinn kafteinn, langspil og hvolpar Lífið Fréttatía vikunnar: Lögreglan, körfubolti og frambjóðendur Lífið „Veit ekkert hvernig þessi ferð endar, en ég er samt mjög ánægð með að hafa lagt af stað“ Lífið Sígó eftir hvern hring og undir lokin þurfti að lyfta Mari upp úr stólnum en hún hljóp af stað Lífið Fleiri fréttir Krakkatían: Kolbeinn kafteinn, langspil og hvolpar Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Vinskapurinn og gleðin staðið upp úr Mörg hundruð manns á opnun kosningamiðstöðvar Katrínar Tróð upp í Norræna partýinu Gaman að geta grætt fólk á góðan hátt Bakaríið í beinni Fréttatía vikunnar: Lögreglan, körfubolti og frambjóðendur Fjórar dýrindis diskósúpur úr hráefnum sem annars hefði verið hent Kynfræðingur selur slotið á landsbyggðinni Bakaríið í beinni Sérfræðingar rýna í Bakgarðshlaupið: „Endamarkið er í hausnum á þér“ „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Grænmetisæta í 38 ár en ekki lengur Una Torfadóttir með sína útgáfu af Bubbalagi frá 1998 Hyggjast renna fimmtíu íslenskum lögum inn í karaokívélarnar Magnús Árni selur sögufrægt hús með kastalaturni „Veit ekkert hvernig þessi ferð endar, en ég er samt mjög ánægð með að hafa lagt af stað“ Ekki með mönnum á hennar aldri því „þeir eru allir látnir“ Minningar um líf sem er að hverfa Lolla í Litlu hryllingsbúðinni:„Þetta er auðvitað geggjað hlutverk“ Jón Daði og María Ósk eignuðust dreng Tíu ár og aukin meðvitund í bransanum Hvetur fólk til þess að leika sér Sígó eftir hvern hring og undir lokin þurfti að lyfta Mari upp úr stólnum en hún hljóp af stað Annie Mist og Frederik eignuðust dreng Hljómborðsleikari ELO fallinn frá Engir palestínskir fánar í Eurovision-höllinni Mikið fjör á opnun kosningaskrifstofu Gnarr Sjarmerandi og seiðandi á sjötugsaldri Sjá meira
Listamennirnir Björk Guðnadóttir, Daníel Magnússon og Hildur Bjarnadóttir opna sýningar í Nýlistasafninu í dag. Þau notast við ólíka miðla í verkum sínum en viðfang þeirra er ekki fjarri því að eiga samleið. Öll hafa verkin vísanir í landið á einn eða annan hátt. Björk Guðnadóttir segir tilvistarlegar hugleiðingar og mannlegt eðli að öllu jöfnu vera drifkraftinn að listrænni vinnu sinni. Hún sýnir nú innsetningu í Nýlistasafninu sem hún kallar Tilfæringar, en það var framlag hennar í sýningu sem sett var upp á Íslendingaslóðum í Winnipeg í Kanada í fyrra. Þetta eru ljósmyndir og teikningar en síðan vinn ég inn í rýmið með afgöngum úr flísefni, en þemað er skikkjur, útskýrir Björk. Hún segir hluta af sýningu sinni vera ákveðið framhald af verkefni sem hún vann fyrir tiltekið félag í Reykjavíkurborg en það skipulagði mikla hátíð þar sem þemað var náttúran. Ég notaði síðan afgangana af skikkjunum sem ég hannaði fyrir þessa hátíð, í sýninguna á Nýlistasafninu en úr þessu varð til mynstur eða form af landslagi. Þegar Björk er spurð út í titilinn á sýningu sinni segir hún hann komin af enska orðinu displacement, en í raun verði að berja verkið sjálft augum, til að skilja tilvísunina. Þáttur Daníels Magnússonar á sýningunni í Nýlistasafninu er fyrsti hlutinn af þremur sýningum sem hann mun halda á árs fresti. Allar munu þær taka á goðsögninni um eyjarnar Ikaria, Frisland og Drogeo sem Ítalarnir Nicholas og Antonio eru sagðir hafa fundið suður af Íslandi á 16. öld. Þessar eyjar voru merktar inn á sjókort og voru til í nokkur hundruð ár. Tilvist þeirra er því engin goðsögn, áréttar Daníel. Frisland er meira að segja merkt á kort með nokkur hundruð bæi og borgir en allar þessar eyjar voru þurrkaðar út af kortinu af frændum okkar Dönum í byrjun 17. aldar en þeir viðurkenndu aldrei tilvist þeirra. Daníel heldur því fram að þarna hafi einu nágrannarnir sem við Íslendingar höfum átt verið þurrkaðir út af landakortinu með einu dönsku pennastriki. Það sem okkur Íslendinga einmitt vantar eru nágrannar eins og Frislendingar sem bjuggu alveg í næsta nágrenni. Okkur sárvantar nágranna sem hlæja að okkur en það er ljóst að Frislendingar hefðu gert það stórvel, enda voru þeir keltneskir að uppruna en Keltar eru þekktir fyrir kímnigáfu sína. Þeir hefðu jafnvel komið sér upp sérstökum málaflokki á þingi eða stofnað sérstakt ráðuneyti til að semja brandara um okkur. Við þurfum að láta hlæja meira að okkur, undirstrikar Daníel. Nú eru þessar eyjar aftur á móti sokknar í sjó og við blasir bara grængolandi hafið þar sem þessar eyjur áður stóðu. Sýningin mín er heimsókn til eyjanna en segja má að um sé að ræða landfræðilega og menningarlega rannsókn mína á þeim. Sýningin er eiginlega vinabæjarhót nágranna okkar sem eru horfnir, til okkar Íslendinga. Daníel segist setja eyjarnar á svið, en hann útfærir síðan verkið enn frekar með lengri og styttri textum. Einn textinn á sýningunni hljómar til dæmis svona Icelanders wish to be what foreigners think they are, en ákveðin mynd af landinu fylgir þessum texta. Síðan er önnur mynd sem sýnir íslenskt þúfulandslag og ofan í þessa mynd er búið að skrifa texta sem á stendur, so fucking peaceful. Hildur Bjarnadóttir vinnur á nýstárlegan hátt úr textílhefð á sýningunni en hún nefnir hana Fleti. Um er ræða sex myndir sem allar eru unnar úr hör en settar á striga. Ég hef alla tíð fylgt textílhefðinni í verkum mínum og í sjálfu sér þekki ég lítið annað. Móðir mín hafði eflaust einhver áhrif á mig hvað varðar val á miðli í þessum efnum, en hún starfaði lengst af sem handavinnukennari. Hildur segir suma telja sig ögra hefbundinni nálgun konseptlistamanna með verkum sínum þar sem handverkið sjálft er það sem skiptir máli en ekki hugmyndin. Um þetta segir listfræðingurinn Auður Ólafsdóttir, strigaverk Hildar er án myndar, það er handverkið sjálft sem er verkið. Með því móti hefur Hildur í raun endaskipti á þeirri röksemdafærstlu marga konseptlistamanna að efnisleg útfærsla sé aukaatriði. Sýningarnar verða opnaðar kl. 17 í dag og standa til 6. ágúst.
Menning Mest lesið Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Lífið Mörg hundruð manns á opnun kosningamiðstöðvar Katrínar Lífið Vinskapurinn og gleðin staðið upp úr Lífið „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Lífið Fataherbergið seldi henni íbúðina strax Tíska og hönnun Tróð upp í Norræna partýinu Lífið Krakkatían: Kolbeinn kafteinn, langspil og hvolpar Lífið Fréttatía vikunnar: Lögreglan, körfubolti og frambjóðendur Lífið „Veit ekkert hvernig þessi ferð endar, en ég er samt mjög ánægð með að hafa lagt af stað“ Lífið Sígó eftir hvern hring og undir lokin þurfti að lyfta Mari upp úr stólnum en hún hljóp af stað Lífið Fleiri fréttir Krakkatían: Kolbeinn kafteinn, langspil og hvolpar Hvernig bíla eiga frambjóðendur? Bílablinda, lögregluleyfi og draumur um Volvo Vinskapurinn og gleðin staðið upp úr Mörg hundruð manns á opnun kosningamiðstöðvar Katrínar Tróð upp í Norræna partýinu Gaman að geta grætt fólk á góðan hátt Bakaríið í beinni Fréttatía vikunnar: Lögreglan, körfubolti og frambjóðendur Fjórar dýrindis diskósúpur úr hráefnum sem annars hefði verið hent Kynfræðingur selur slotið á landsbyggðinni Bakaríið í beinni Sérfræðingar rýna í Bakgarðshlaupið: „Endamarkið er í hausnum á þér“ „Ég dreg mig í hlé og fer bara og stofna kaffihús“ Grænmetisæta í 38 ár en ekki lengur Una Torfadóttir með sína útgáfu af Bubbalagi frá 1998 Hyggjast renna fimmtíu íslenskum lögum inn í karaokívélarnar Magnús Árni selur sögufrægt hús með kastalaturni „Veit ekkert hvernig þessi ferð endar, en ég er samt mjög ánægð með að hafa lagt af stað“ Ekki með mönnum á hennar aldri því „þeir eru allir látnir“ Minningar um líf sem er að hverfa Lolla í Litlu hryllingsbúðinni:„Þetta er auðvitað geggjað hlutverk“ Jón Daði og María Ósk eignuðust dreng Tíu ár og aukin meðvitund í bransanum Hvetur fólk til þess að leika sér Sígó eftir hvern hring og undir lokin þurfti að lyfta Mari upp úr stólnum en hún hljóp af stað Annie Mist og Frederik eignuðust dreng Hljómborðsleikari ELO fallinn frá Engir palestínskir fánar í Eurovision-höllinni Mikið fjör á opnun kosningaskrifstofu Gnarr Sjarmerandi og seiðandi á sjötugsaldri Sjá meira